Omdat lief besloot aan de plaat te gaan, deed ik mee. Ik tikte bij een tweedehands winkel ‘Turn of a friendly card’ van Alan Parsons en ‘Brilliant Trees’ van David Sylvian op de kop.
Niet hun mooiste platen, maar voor een paar euro zonde om te laten liggen.

En zo groeit mijn verzameling gestaag. En zet ik naast het continu draaien van ‘Sprookjes van de Efteling’ voor kindje en de platen van Bowie van lief graag mijn eigen plaatje op. Vanwege de charme van vinyl. Omdat het heerlijk ouderwets is om de plaat om te draaien. Omdat het jeugdsentiment is.
Hoe prachtig is het om terug te gaan naar de good old days. Niet dat we ze kunnen terughalen, hoe graag ik dat soms ook zou willen. Maar het gevoel om voor even terug in de tijd te gaan is als een rustpunt in deze hectische digitale tijden.

Ik krijg steeds meer behoefte aan dat soort rustpunten. #zetcomputeruit

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *