“Je hebt grote pupillen.”
Twee starende ogen kijken me onderzoekend aan.
“Oh ja?” vraag ik.
Mijn schijnbaar grote pupillen zijn me nog niet eerder opgevallen.
Ik bekijk ze in de spiegel, en bestudeer daarna de zijne ter vergelijking.
Maar die van hem zijn niet groot. Ook niet klein.
Axe zegt dat groter wordende pupillen een teken van opwinding zijn.
Mijn pupillen zijn altijd groot.
Nu weet ik niet of mijn pupillen nóg groter worden bij opwinding, of dat het betekent dat ik constant opgewonden ben.
In ieder geval zegt Axe dat mannen de groter wordende pupillen niet herkennen als versiertruc.
De man tegenover me herkende het wel. En maakte mij ervan bewust.
Maar had ik hem veroverd met het verwijden mijn pupillen?
Nee.
Ik kan me niet herinneren dat ik ooit iemand heb versierd met mijn pupillen. Het lijkt me ook nogal lastig als je in een donkere kroeg of discotheek iemand op het oog hebt.
Als ik in de ogen van de perfecte man kijk, die me nog altijd doet giechelen als hij in de buurt is, zie ik kleine pupillen.
Maar ja, hij heeft dan ook al jaren een vriendin.
Voortaan ga ik bij iedere veroverbare man eerst diep in zijn ogen kijken. Eens kijken of Axe gelijk heeft.