Mijn zus ging met haar gezinnetje op vakantie en ik was de aangewezen persoon om op hun huis te passen. Twee weken lang mocht ik genieten van de luxe en de rust die dit verblijf met zich meebracht. Hun huis staat in een dorp in Overijssel, waar de mensen elkaar op straat nog vriendelijk groeten en een zakje M&M’s nog 50 eurocent kost.
Mijn gezelschap bestond uit de hond die ik twee keer per dag moest uitlaten en twee katten. Halverwege mijn verblijf nam ik ook nog de zorg van de kat van de buren op me. Daarnaast werd ik gebombardeerd tot secretaresse van de heer des huizes, aangezien deze druk bezig was met solliciteren. Ik mocht daarom ál hun emails lezen en de post openmaken. Wie wil dat nou niet in andermans huis? Helaas brak hun computer alle traagterecords, zodat leuk internetten er niet bij zat. Dat was maar goed ook, het was hoog tijd om me te ontdoen van mijn internetverslaving, wat overigens niet helemaal lukte. Ik vrees dat mijn zus een aardige telefoonrekening tegemoet gaat zien.
Achter het huis was een grote tuin, waar ik in de tweede week volop gebruik van maakte. Lekker in het zonnetje ontbijten, de krant lezen en bruin worden. Dat miste ik toch wel in Amsterdam. Maar de rustige omgeving werkte me af en toe op mijn zenuwen. De grote stad met zijn diversiteit en culturele activiteiten lonkte weer. Na twee weken was het zover, ik mocht terug naar huis.
Ik zei gedag tegen de buurvrouw, de beestenboel en het sprookjesbos en stapte met kriebels in mijn buik op de trein. Eenmaal in Amsterdam deerde de drukte me geeneens. Ik was blij dat ik weer terug was.