Het begon met een appeltaart in de zomer, handgemaakt (dus niet zo’n kleffe uit een doosje). Het smaakte goed en het smaakte naar meer. Bij een gezamenlijk ontbijt op mijn werk zag ik mezelf een, overigens heerlijke, ontbijtcake naar binnen werken.
Daarna ging het pas goed mis.
Chocola, vanilleyoghurt en chips waren favoriet. Niet af en toe, nee, met zekere regelmaat. Ik wist dat ik er niet verstandig aan deed, maar liet mezelf keer op keer gaan. Ik voelde me er niet slecht onder. Wist dat ik me beter zou voelen als ik suikervrij zou eten, maar vond dat nu ik er iets beter tegen kon ook wel eens mocht genieten van al die etenswaren die ik al ruim een jaar had laten staan.
Mijn behandelaar schrok zich kapot toen ik na twee maanden weer langskwam. Mijn lichaam was van slag en hoewel het nu nog redelijk goed ging, zou het niet lang duren voor alle lichaamsprocessen weer verstoord waren.
Ik was hard op weg om alles wat ik in een jaar had opgebouwd teniet te doen. Niet slim, zeker niet wanneer je nogal wat van een lichaam vraagt. Dus kreeg ik naast mijn receptenlijst met de nodige vitamines de mededeling: GEEN SUIKER.
Dat was duidelijk.
Bij het boodschappen doen kocht ik een chocoladereep. Ter afscheid. Het was genoeg geweest. Twee maanden lang had ik genoten van het overtollige suiker, nu was het tijd om weer gezond te doen en goed voor mezelf te zorgen.
Boohoo, hier nog zo eentje! Ik heb me ook weer laten verleiden. Okay, we gaan er samen voor. Weg met de suiker!
Knap van je! Het valt niet altijd mee om zuinig te zijn op je lijf…de verleidingen zijn soms zo groot…
Ik hoop dat je er toch van genoten hebt!
En succes met weer suikervrij.
Moeilijk lijkt me dat zeg, altijd zo op moeten letten met alles.
Heel voornaam! Hou jezelf in, dan kan je des te langer zo gezond mogelijk door het leven gaan, en een banaan is ook heel lekker!
goed dat je er weer voor gaat!
succes ermee.
Lijkt me een moeilijke opgave.
Gelukkig dient het een goed doel: jezelf goed blijven voelen.