26 weken en 0 dagen

Waar anders een decolleté de blik van mensen vangt, zie ik mensen nu naar mijn buik staren. Dan kom ik iemand in de gang op mijn werk tegen die onderwijl het gedag zeggen eerst naar mijn buik kijkt en dan vraagt hoe het gaat. Want dat krijg je, dat mensen expliciet vragen hoe het met me gaat. Gelukkig kan ik nog steeds met een grijns van oor tot oor zeggen dat het goed gaat. Want dat gaat het.
Opeens willen ze ook weten of ik goed slaap. Vragen ze anders nóóit. En zelf vertel ik te pas en te onpas dat ik nog niks ben aangekomen. Ja, ik ben in den beginne twee kilo afgevallen en die zitten er nu weer aan. Maar verder dan dat ben ik nog niet. Mooi meegenomen dat ik tot nu toe geen extra kilo’s heb hoeven meezeulen. De laatste drie maanden zullen nog zwaar genoeg worden.

Maar wat is het toch heerlijk om te mogen pronken met mijn buik, om mensen niet afkeurend maar blij verrast te zien staren. Dan vraag ik me af: wat is toch de magie van zwangere vrouwen? Straks als het kind is uitgepoept ga je weer op in de massa en is die speciale aandacht verdwenen. Want dan heb je een krijsend, vervelend ADHD-kind dat iedereen liever ziet gaan dan komen. Maar zwanger zijn, dat is iets bijzonders heb ik inmiddels door. En omdat ik me zo goed voel kan ik daar gelukkig optimaal van genieten. Ik zie er zelfs een beetje tegenop dat ik straks de hele dag thuis zit. Hoe moet ik mezelf dan te pronk zetten?

6 reacties

  1. Gelukkig is er dan nog internet en kun je foto’s van je buik verspreiden via Facebook, Hyves, Myspace, Twitter…

  2. Gewoon niet de hele tijd thuis gaan zitten, maar de stad in en pronken met die buik! 🙂

  3. Fijn dat je je zo goed voelt en jij krijgt toevallig een heel bijzonder kind hoor, het mooiste, liefste en knapste van alle kinderen 😉

  4. Holy moly…Wat een mooie buik. Tijdens het winkelen zul je vast jaloerse blikken krijgen van andere meiden/vrouwen die graag zo’n buikje willen. LOL

    Geniet er nog maar lekker van. (En je vriend natuurlijk ook, die telt ook mee)

  5. O, u pronkt maar… Met buik, met kind als buik er niet meer is… Daar mag je trots op zijn 🙂

Laat een antwoord achter aan Irene Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *