We zaten voor de televisie. Op zich al een opmerkelijk feit omdat we nooit tv keken als we samen waren. Met elk een bord eten op schoot lieten we de afstandsbediening tussen ons rouleren, tot op de BBC de Embassy Snookerfinale te zien was. De afstandsbediening kreeg ik niet meerLees Verder

Als ik vliegen naar de donkere krochten van de stofzuiger opzuig, zoeken ze dan op eigen houtje de frisse buitenlucht op of blijven ze versuft zitten in het stof?Lees Verder

“Ze spelen op het podium met elkaar. Ze speelt ook dat ze kan zingen.” “De verlossing is nabij.” “Portugal heeft de laatste jaren nogal moeite om iets fatsoenlijks in te sturen.” “De mooiste zangeres uit het leukste vakantieland maar ik wil niet de hele avond op deze muziek dansen.” HetLees Verder

Svetlana Khorkina sjokte. Behalve als ze op een toestel turnde. Dan was ze kwiek en alert. Maar na haar afsprong liet ze haar schouders hangen en schudde ontevreden het hoofd. Ze nam de zoenen van trainers en medeturnsters gelaten in ontvangst en trok haar trainingsjasje aan. Met een bedrukt gezicht gingLees Verder

Ik ontvluchtte de barbecuestank en al het andere oranjegeweld door koninginnedag door te brengen op een kuipstoeltje in de Rai, waar het EK Turnen plaatsvond. “Wat moet jij nou bij turnen?” kreeg ik van verschillende kanten te horen. Dat ik vroeger graag op turnen wilde maar het moest laten bij gymnastiekLees Verder

Hi George, everything ok here. What do you say? Rumours about a bomb attack at Central Station in Amsterdam? Well, if something happens I will let you know as soon as possible. Have a nice day!Lees Verder

U kent het vast wel. Het salaris wordt gestort, u maakt een sprongetje in de lucht en holt naar buiten om uw pas gestorte geld uit te geven. De eerste twee weken leeft u in een oase, de laatste twee weken bevindt u zich bijtend op een houtje op eenLees Verder

De eerste dag was een makkie. Ik voelde niets. Geen centje pijn en niks geen irritatie. Doorgaan dus. De tweede dag ging ook best goed, al merkte ik wel enige gespannenheid. Maar ondanks die gespannenheid was het appeltje eitje. Doorgaan dus. Maar die derde dag. Die verziekte de boel. AlsLees Verder

Ze sjouwen met zwaar materiaal zodat de zweetdruppels op hun gezichten glinsteren in het zonlicht en de zweetgeur in de ruimte met elke stap die ze zetten doordringender wordt. De één heeft een lamme hand die is gespalkt en de ander een buikje dat gevaarlijk ver voorover hangt. Het hindertLees Verder

We fietsen op zijn oranje fiets door de stad. Hij doet het werk, ik zit achterop en moedig hem spottend aan als we dreigen te stranden op een brug. De tocht duurt lang zodat ik kramp krijg in mijn benen. Opgelucht stap ik af als we thuis zijn en valLees Verder

Er zijn van die momenten dat een mens een schouderklopje verdient. Niet van een ander, maar van zichzelf. Als je trots bent op jezelf mag dat best. Vind ik. En ik ben natuurlijk de laatste om mezelf tegen te spreken. Dus heb ik mezelf gisteravond eens stevig op het schouderLees Verder

Ik kleedde me aan, smeerde twee boterhammen, zette thee en ging achter de computer zitten. Ik klikte wat in het rond, poetste mijn tanden en verzamelde de spullen die ik mee wilde nemen. Ik pakte mijn jas van de kapstok, zei Scooszi gedag, gaf hem een aai over zijn koppieLees Verder

Tijdens de pauze op de middelbare school slenterde ik altijd met een groepje meiden over straat. Natuurlijk roddelden we over de andere meiden in onze klas en lieten het onderwerp jongens veelvuldig de revue passeren. In de kleedruimte voor gymles zagen we elkaars lichamen veranderen, maar we praatten er nauwelijksLees Verder

Ik was vroeg wakker. Zoals elke dag. Is het niet de markt die me wakker maakt, dan zijn het wel mijn katten. Eigenlijk is kattengejank de beste wekker. Zou er geen wekker te koop zijn met een dergelijk sample erin? Of een kraaiende haan. Ook leuk. Ik friste mezelf op,Lees Verder

Als je op het platteland woont of bent opgegroeid dan heb je iets extra’s, zei mijn leraar tekenen op school. Ik kon niet tekenen, maar besteedde veel aandacht aan de werkstukken die ik inleverde. Volgens hem straalden ze een groot verantwoordelijkheidsgevoel uit, dat inherent is aan het leven op eenLees Verder

De lucht is helder als mijn gezelschap en ik van het station naar de plaats der bestemming lopen. We snuiven de geur van de lente op en warmen ons aan de zon. Links zoeven auto’s met open ramen ons voorbij, rechts trekt achter een strook groen een trein op dieLees Verder

Vier vrouwen in een klein restaurant. Oud-collega’s en kwebbelkonten eerste klas met een harde lach die moeiteloos iedere restaurantganger bereikte. Het leverde gefronste wenkbrauwen en veelbetekenende blikken op. Normaliter erger ik me mateloos aan een dergelijk gezelschap, maar nu ik er deel van uitmaakte lagen de kaarten anders. We schuddebuiktenLees Verder

We waren eerstejaars studenten Kunst & Design en trokken veel met elkaar op. Aan het eind van het studiejaar ontstond het plan om gedrieën op kamers te gaan. Al snel vonden we via de woningbouwvereniging een eengezinswoning. Via een advertentie haalden we een vierde bewoner in huis. Het zootje ongeregeldLees Verder

In den beginne had ik niets met de meiden van de Sugababes. Alle positieve kritieken die ze ontvingen gingen aan me voorbij. Maar aangezien ik gister in Paradiso onderdeel was van een gemêleerd publiek dat enthousiast de Sugababes ontving, ben ik ergens overstag gegaan. Dat was toen ze het liedjeLees Verder

‘Saai commentaar eigenlijk altijd hier…. Voorspelbaar ook,’ liet Berend gister weten in mijn commentding. Berend is niet de eerste persoon die deze opmerking plaatst. Eerder hadden enkele lezers ook al eens aangegeven het commentaar eentonig te vinden. Dat was mede te danken aan mijn stukjes. ‘Soort zoekt soort,’ zei eenLees Verder