Zoveel tijd als ik vroeger besteedde aan bloggen, zoveel tijd besteed ik nu aan het lezen van artikelen over gezonde voeding en het koken zelf. Dat had ik mezelf tien jaar geleden, toen ik begon met bloggen, niet voor mogelijk gehouden. Ik en koken zijn namelijk nooit een succesvolle combinatieLees Verder

“Daar komt Wawrinka aan!” riep de jongen voor me. Hij stond er een half uur eerder dan ik en dus stond hij vooraan bij de spelersdoorgang. Ik had nog mazzel dat ik meteen achter hem stond, zodat ik de spelers toch nog goed zou kunnen zien. Er kwamen een paarLees Verder

“De prikken van de brandnetels voel je na vijf minuten niet meer,” zei de mevrouw geruststellend op het klapstoeltje bij de ingang. Ze had een hoedje op tegen de zon, haar ogen keken me door haar grote bruine zonnebril vriendelijk aan. Ik staarde bevreesd naar het stuk land dat overwoekerdLees Verder

Via een simpele advertentie op Facebook belandde ik op de pagina de Britse zangeres Jo Hamilton. Bij het horen van ‘There it is’ kon je me wegdragen. Dit is een album dat ik had willen schrijven.Lees Verder

In ons vorige huis was ik al 10 x doodgegaan van de hitte. Toen ik daar nog woonde en het een paar dagen achtereen 30 graden was, hing ik lamlendig en zwetend op de bank met de gordijnen dicht tegen de felle zon. Geen pretje, zodat ik tegen de zomerLees Verder

Omdat er op zondag een beurs was in Antwerpen over sci-fi, fantasy en horror, reisden lief en ik af naar de Belgische stad. En omdat we dan toch al in Antwerpen waren, konden we net zo goed doorreizen naar Parijs. Dat deden we dan ook, de volgende dag. Maar nietLees Verder

Af en toe struin ik de lijsten van Paradiso en Melkweg af op zoek naar leuke optredens. Die vond ik. Van een zeer getalenteerde Noor: Jarle Bernhoft. Als hij ook nog een beetje humor heeft kan dat een heel tof optreden worden.Lees Verder

Mijn moeder bracht me naar het station, maar bijna daar stuitten we op een afzetting van de politie. We draaiden om, kozen een alternatieve route langs het water en kwamen precies aan de andere kant van de afzetting terecht. Daar waar de tenten van Occupy stonden. Ontruiming? Ik zei mijnLees Verder

Hij had me één hint gegeven: ‘haar’. Ik was jarig, ik had het cadeau dat ik graag wilde gekregen, maar lief vond dat niet genoeg. En dus gaf hij mij een verrassingsuitje. Haar. Kapper? Haar. Naar de sauna? Haar. Geen idee! Ik googelde niet en zeurde nauwelijks aan zijn hoofd.Lees Verder

Langer dan lang stond mijn gezicht vanochtend. “Gezellig dat je nu hier zit!” Hm. Nou. Nee. Leuk was anders. Heel anders. En dat nare onderbuikgevoel ging ook maar niet weg. Maar toen de ICT-mannetjes hun werk hadden gedaan en ik mijn nieuwe territorium had afgebakend ging het al wat beter.Lees Verder

Die ziektekiemen waren behoorlijk hardnekkig. Eerst was ík anderhalve week gevloerd en daarna bleef kindje een week thuis. Dan is de spagaat tussen werk en gezin opeens lastig. Thuis werken met een kindje dat het liefst de hele dag op je wil hangen lukt niet. En ‘s avonds te moeLees Verder

Waarom toch? Waarom kan ik nou niet gewoon een relaxte houding aannemen en gewoon mijn ding doen zonder dat paniekerige gedrag? Onhandig zoek ik tussen de papieren die ik op zijn bureau heb gelegd. Ik had toch wel dat ene printje gemaakt en meegenomen? Nee dus. Niet erg! Niet erg!Lees Verder

Als een zeef, mensen, als een zeef, dat geheugen van mij! Maar gelukkig is daar Puck die me herinnerde aan hoe het was afgelopen met het voorval op de crèche. De manager mailde mij nadat ze terug was gekomen van vakantie: de kalender was uitgedeeld op de nieuwjaarsborrel. Daar warenLees Verder

Vandaag huppelde ik steeds langs mijn nieuwe werkplek. Om de sfeer te proeven, te wennen, me voor te bereiden. Proberen te voelen hoe het zou zijn om daar te werken. Mijn collega’s vonden het in ieder geval fijn dat ik weer terug kwam in het kippenhok. Helaas voor hen konLees Verder

Het was ook te mooi om waar te zijn, die werkplek van mij. Afgelopen juli verhuisden we naar een mooi gerenoveerd gebouw in de stad. Ik kwam op een rustige kamer te zitten. Dat was na het kippenhok waar ik jarenlang had ik gezeten een verademing. Ik was dan ookLees Verder

Ach ja, we moesten er ook maar eens aan geloven. The Muppets. Een film die leuk wegkijkt maar daarna de vergetelheid induikt. Met een niet zo bijzonder verhaal en niet zulke bijzondere hoofdrolspelers. Best grappig, maar meer ook niet.Lees Verder

Klein van stuk, maar met een enorme air die iedereen een onzichtbare stap opzij liet doen, stond ze als eerste voor de deur van de tram. Neus in de lucht, klaar om de beste zitplaats te veroveren. “Mevrouw, u mag niet naar binnen met uw koffie.” Vol arrogante verbazing keekLees Verder

Hoe vergooi ik mijn leven? – wordfeud – drawsomething – doelloos surfen Sinds ik ziek ben doe ik bovenstaande de hele dag door. Ik mag nog van geluk spreken dat ik ook nog films kijk en een lief en kindje heb. Desalniettemin ben ik bloedchagrijnig. Om al anderhalve week langLees Verder

Als er dan enig voordeel is van het ziekzijn tijdens de vakantie, dan is het wel het filmkijken. Ik keek een kostuumdrama, nog een kostuumdrama, een historisch drama én Blue Valentine: Een film met Ryan Gosling (mijn held) en Michelle Williams (van Dawson’s Creek tot groot actrice). Bijna alle filmsLees Verder

Licht. Aan. Het. Eind. Van. De. Tunnel. Eindelijk! Ik voel sinds gister de beterschap door mijn lijf stromen. Wooooooh, woooooooooooh, wooooooooooooh! Tegelijkertijd denk ik aan mijn collega, die nu chemotherapie ondergaat. Die élke keer na een sessie door dat griepgevoel heen moet. Bah, bah en nog eens bah. Keer opLees Verder