Inpakken.
Sjouwen.
Uitpakken.

IJburg.

Inpakken.
Sjouwen.
Uitpakken.

Werk.

Inpakken.
Sjouwen.
Uitpakken.

Ouders.

Veranderingen.
Hele fijne veranderingen.

Natuurlijk is het jammer om niet meer op de boerderij te slapen, maar nu ik zelf het genot van een nieuwbouwhuis ervaar gun ik mijn ouders die luxe ook. En ze verdienen het, na al die jaren van hard werken.
De boerderij blijft in de familie, mijn ouders gaan wonen op een steenworp afstand. Geen verblijf meer op de boerderij, wel een bezoek.

En dan mijn werk. Toen ik solliciteerde in het inmiddels oude gebouw had ik er meteen een aversie tegen. Sfeerloos en grauw. Sinds deze week zitten we in een licht gebouw dat historie ademt en dichtbij het centrum is gevestigd.
Mijn zin in werken is verdubbeld.

Binnen zeven maanden heb ik drie keer ik mijn leven in dozen gestopt en uitgepakt.
Het is wel even goed zo.

4 reacties

  1. Leven uit dozen zet je leven zo op z’n kop. Gemiddeld verhuist een mens om de zeven jaar. Bij mij is dat gemiddeld het dubbele. Maar als het in je zit begint het na een paar jaar te kriebelen.
    Een prettige werkomgeving, een ruimte met prettig licht en akoustiek en goede vibes, is ook zoooo belangrijk. Wordt helaas door de meeste werkgevers niet onderkend.

  2. Het voordeel van verhuizen is dat je al je spullen eens goed kan schiften, bij iedere verhuizing kom een groot deel van de boedel op marktplaats en zit er standaard een aantal bezoekjes aan de stort bij

  3. Als iedereen er op vooruit gaat dan doe je al dat inpakken en uitpakken graag. Ik hoop maar dat jouw ouders een beetje kunnen wennen aan een ander, rustiger leven. Want dat is pas veranderen.

Laat een antwoord achter aan Margo Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *