In 2006 zat ik er ook. Op Pampus. Met een aantal loggers gingen we op verkenningstocht, zonder gids. Ditmaal ging ik met collega’s vanaf IJburg naar het eiland. Een thuiswedstrijd dus. In tegenstelling tot vorige keer wachtte een gids ons op voor een rondleiding.
Ja, en dan krijg je toch heel wat meer mee dan wanneer je alleen rond gaat kijken. En tegelijkertijd minder, want je houdt je aan een vaste route. Na de rondleiding was er geen tijd meer om zelf rond te dolen: de shipperbitter stond te wachten.
Vorige keer had ik een stukje Pampus gekocht, voor een jaar, via Adopteereeneiland.nl. Nu heb ik een ander stukje gekocht. Naast het terras, zodat ik het makkelijk terug kan vinden.
Wist u trouwens dat Pampus gekraakt werd tijdens de hippietijd? Hiervan zijn nog bewijzen op de muren te vinden:
Na het bezoek voeren we terug naar IJburg:
Eindelijk konden collega’s zien waar ik naar toe was verhuisd. De volgende dag hoorde ik één van hen zeggen dat ze blij was terug te zijn in de bewoonde wereld toen ze thuis was. Terwijl ik juist blij ben als ik de drukke stad achter me kan laten.
Leuk, even uitwapperen op Pampus!
Nog even en je bent er grootgrondbezitter 😀
lekker…
is dat kleine haventje er nog ?
zou van de zomer wel ’s met eigen boot ’n kijkje willen nemen.
(zonder gids)
staat nog steeds op ’t verlanglijstje
@Anders: Dat haventje is er nog! Je mag aanleggen en een toegangskaartje voor Pampus kopen op de tijden dat Pampus open is.