34 weken
Er was iets met ontbrekende schroefjes van het ledikant toen ’t werd verscheept van de zolder van de boerderij naar de kinderkamer hier in Amsterdam en oh ja, het was ook leuk om mijn bijna 34-weken-buik te laten zien aan mijn familie. Dus besloot ik meteen na het ingaan van mijn verlof op de trein naar Friesland te stappen.
Blij was ik allerminst. Nu ja, het is leuk om ontbrekende schroefjes te halen zodat het ledikantje eindelijk in elkaar gezet kan worden en natuurlijk nog leuker om mijn buik (natuurlijk met cool jurkje) te showen, maar lekker zat ik niet in de trein. Zeker niet zonder m’n lief naast me. Want het spookte in mijn achterhoofd dat ik elk moment kon bevallen, en dan was de trein een verre van handige plek. Dan zou ik op een station met een onbekende naam opgehaald worden met de ambulance om naar het ziekenhuis gereden te worden om daar in mijn upje, naarstig wachtend op mijn lief, te bevallen. Ik raakte bij die gedachte nog net niet in de paniek en vervloekte mezelf dat ik geen auto had en reed.
Pas bij station Grouw/Irnsum werd ik rustig: dat was voor mij de grens waarop mijn ouders me in ieder geval konden halen.
Terug was het nog een tikkie erger. Was het heen nog rustig en had ik aardige en vooral stille mensen om me heen, terug zat ik met studenten die het leuk vonden om te roepen ‘Pas op, een zwangere!’ wanneer ik voorzichtig door het gangpad richting wc liep. Gelukkig lukte het om tijdens het traject Zwolle-Amersfoort, het meest saaie gedeelte van de reis, te doezelen om weer tot bedaren te komen vanaf Amersfoort.
En nu is het genoeg. Mijn dikke buik en ik gaan niet meer op reis. We gaan gewoon rustig thuis afwachten tot de bevalling inzet. We nemen geen risico meer, het is mooi geweest, het is goed zo. Familie moet het maar doen met foto’s en mails. En dat er nog steeds twee schroefjes ontbreken van het ledikantje kan vast wel opgelost worden door de ijzerwinkel hier om de hoek.
Geniet dan nog maar even van die laatste weekjes, reizen komt straks wel weer.
Succes met de laatste loodjes! Toch lief van die studenten hoor dat ze de andere passagiers waarschuwden dat jij er langs wilde…
Bevallen alleen in een auto langs de snelweg lijkt me trouwens ook geen pretje, hoor… 😉
Station Grouw/Irnsum. Je gebruikt ook nog de oude spelling van de Friese plaatsnamen 🙂
En je ouders waren ook heus naar je toe gekomen als het verder weg was geweest hoor!
Aukie. Heb je geen skype? Kan je lekker voor een cam je buikje aan je ouders laten zien 😀
@Sandra: Inderdaad, maar dan heb ik toch net iets meer controle voor mijn gevoel…
@Sandra: Klopt, anders snappen niet-Friezen het misschien niet. 🙂