Vroeg naar bed gaan. Sinds wanneer heb ik daar zo’n moeite mee?
Vooral sinds kindje er is.
Echte metime is er alleen ’s avonds nog. En dus sta ik niet te springen om vroeg mijn bed in te duiken.
Maar ik heb het wel nodig. Ontzettend dringend ook.
Waarom is goed voor jezelf zorgen toch zo lastig?

6 reacties

  1. Gewoon gaan, vroeg naar bed, hup!
    Maar meer nog dacht ik, hee.. ik laat eens wat van me horen. Ik klim uit de werkstress, kijk eens om me heen en voilà, hier ben ik. Goed om te weten dat Aukje.net gewoon nog paars is. (En het jeukt wel weer een beetje 🙂

  2. Heel herkenbaar. Zeker de eerste jaren na M’s geboorte wilde ik zoveel mogelijk uit de avonden halen. Maar nu ik toch wat ouder word (39 he ;)) merk ik dat ik het niet meer volhoud om na elven op te blijven. Mijn ogen vallen gewoon dicht..En dat is ook goed. Ik luister gewoon naar mijn lichaam.

  3. @Robtheblob: Gezellig!
    @esther: Het is juist ook wel eens fijn om gas terug te nemen. Niet te veel te willen. Maar da’s zo moeilijk he. 🙂

  4. hier net zo!!!
    tegen de tijd dat de kienders uitslapen, komt het weer goed? ^^

  5. Herkenbaar! Hier ook me-time in de avonduurtjes. En tja, dan is slapen zonde van de tijd…

    of niet…? 😉

Laat een antwoord achter aan Aukje Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *