Schaamteloos afgekeken van Soyrosa: elke dag een stukje posten. Omdat we beide van alles op Twitter (en ik nu tegenwoordig ook op Facebook) pleuren, maar niets meer op ons eigen blog. Dat moet toch anders kunnen? Waarom wel steeds 140 tekens de lucht in gooien, maar geen postje op een blog?

Tuurlijk, posten via Tweetdeck is nu eenmaal makkelijker dan via een CMS. En eerlijk gezegd overwoog ik om mijn blog op zwart te zetten. Stukjes waren altijd wel voorhanden, maar kwamen niet door de censuur heen. Het is toch ook prettiger om achter gesloten deuren te publiceren dan op een openbaar blog.

Maar vooruit. Een laatste poging om mijn blog leven in te blazen. Met elke dag een stukje. Te beginnen met vandaag. De mooiste winterdag ooit meegemaakt. Kraakhelder met een zonnetje.
Het maakt het leven op IJburg bijzonder aangenaam.

2012-02/ijburg4feb2012.jpg

[klik voor groter]

8 reacties

  1. Dat vinden mensen als ik dan weer fijn, wat meer en meer gevarieerd kunnen lezen dan binnen de eigen vrienden- en kennissenkring. Mooi wonen trouwens daar, zowel in de zomer als echte winter.

  2. Niet stoppen met bloggen hoor! Ik las het stukje van Soyrosa en vond het ook een goed idee. Inspiratie is er bij mij genoeg, maar heb vaak geen zin om het allemaal op te schrijven, twitter is dan inderdaad veel gemakkelijker. Maar ik ga vandaag weer eens lekker schrijven, heb ik zin in!

  3. Wat een goed idee! Ik heb mijn persoonlijke blog ook weer nieuw leven in geblazen, maar ik koos voor 1 stukje per week. Dat is voor mij haalbaarder dan elke dag. Hoewel… ja, ik gooi ik meerdere keren per dag tweets en andere updates het www op.

    Maareh… leuk! Dus πŸ™‚ En mooi winters plaatje.

  4. @Peet: Daarom. Laagdrempelig. Het schrijven van een ‘echt stukje’ belemmert mij. Een paar woorden eruit knallen lukt nog wel. Voor nu dan. πŸ™‚

  5. YES! Het verminderen van de druk door het geen blog te noemen maar ‘woorden’ of een ‘note’ helpt πŸ™‚ Leuk dat je meedoet!

  6. trouwens…. accepteer die vriendschapverzoekjes eens op facebook! Dit duurt veel te lang!

Laat een antwoord achter aan Mrs. T. Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *