Gewapend met Kruidvattreinkaartjes waardoor we voor 12,50 euro naar het zuiden heen en weer konden reizen, fietsten lief en ik naar het station. Tegenwoordig check ik van tevoren of er een bewaakte fietsenstalling is, want ik raak zo langzamerhand gehecht aan mijn nieuwe fiets en wil ‘m nog niet kwijt.

Nu is op een aantal stations een gratis bewaakte fietsenstalling, maar op Amsterdam Amstel wordt er van je verwacht dat je hiervoor betaalt. Dat is op zich niet zo’n punt, ware het niet dat er op zondag geen bewaking aanwezig is. Ook dat hoeft nog geen obstakel te zijn, maar ik raakte een beetje in paniek toen ik met mijn chipknip de deur moest openen. Chipknip? Had ik die? Op mijn Postbankpas niet, maar sinds de ING in het spel is heb ik weer een chipknip. Zonder saldo, dat wel, maar het was voldoende om de deur te openen en mijn fiets te stallen.

Met een tas vol babykleertjes en dekentjes arriveerden we ’s avonds op Amstel en wilde ik mijn chipknip opladen. Nergens een oplaadpunt te vinden! De informatiemedewerker van de NS vertelde dat ze meerdere keren een oplaadpunt hadden aangevraagd, maar vanwege de kosten was deze nooit geïnstalleerd. “Het dichtstbijzijnde oplaadpunt is op de Middenweg,” wist hij. De Middenweg? Ammehoela! Dan ging ik nog liever bij lief achterop en haalde ik mijn fiets wel een andere keer op.

Lief had echter wel een chipknip mét saldo. Maar daarmee kon ik niet uitchecken, want er was immers niet mee ingecheckt. Tot ik op een lumineus en briljant idee kwam. “Haal je fiets ‘es, dan doen we alsof we inchecken en ga ik alleen naar binnen, zonder jouw fiets, en check ik meteen uit met jouw pas en mijn fiets.”
In de praktijk bleek mijn plannetje nog beter te werken: omdat lief met zijn fiets voor de geopende deur bleef staan, ging de deur niet dicht. En roesjte ik naar binnen, haalde mijn fiets en roesjte door dezelfde deur naar buiten. Zonder te betalen.

Hadden ze maar een oplaadpunt moeten installeren. En ach, dat onze actie tot in de puntjes op camera is vastgelegd mag de pret niet drukken.

9 reacties

  1. Geen zorgen: er is geen geld om mensen te betalen om naar de monitor te kijken waarop de beveiligingsbeelden worden weergegeven. Dat scheelt.

  2. En zo is de bewaakte stalling ook niet langer bewaakt, want iedereen kan elke fiets zo mee naar buiten slepen… voordat de bewaking achter de camera’s dat opmerkt, is de vogel al lang en breed gevlogen. Aukje heeft een maas in de beveiliging ontdekt! Hahahaha

  3. Ik geef je groot gelijk. En natuurlijk hebben die monitor kijkers al het begrip voor een hoogzwangere vrouw, die met haar kind naar huis wil.

  4. @Theo: Met mijn zwangerschapsjas aan zie je nauwelijks dat ik zwanger ben. ‘Dik’ denken mensen waarschijnlijk. 🙁

Laat een antwoord achter aan Swan Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *