Ik moet zeggen, ik ben blij dat ik niet meer de godganse dag thuis zit. De deuren naar de buitenwereld zijn geopend en de frisse lucht die het met zich meebrengt laat ik met alle plezier door mijn (te) kortgeknipte haren waaien. Het is fijn om onder de mensen teLees Verder

Na vier maanden thuiszitten is het tijd om me voor een aantal dagen per week bij mijn collega’s te voegen. Ergens was ik jaloers op het Zweedse systeem: daar krijgen moeders een jaar verlof. Maar hier zet de terugkomst naar de werkvloer iets in de gang wat mij goed zalLees Verder

1 April is niet alleen een domme-grappen-dag, maar ook een domme-pech-dag. Moet u zich voorstellen: auto van ConnectCar gereserveerd van 11 tot 2, kind aan de borst tot 5 voor 11, mezelf streng toespreken om niet te gaan haasten en stressen (nergens voor nodig), kwart over 11 bij de autoLees Verder

Het alarm ging. Het alarm gaat wel vaker. We halen dan onze schouders op en gaan gewoon door met ons werk. “Volgens mij moeten we naar buiten,” zei een collega. Ze had inside-information, dat er een vergadering was van BHV-ers. Maar er liepen nog BHV-ers op onze afdeling rond dieLees Verder

Op mijn laatste werkdag van de week kwam een manager aanschuiven om te vertellen over zijn project waar ik een korte bijdrage voor had geleverd. “Drie dingen ben ik deze week vergeten,” vertelde hij. Eentje pakt toevalligerwijs positief uit, de andere niet. Maar ik moest inwendig een beetje grinniken. ZieLees Verder

Gister was weer zo’n hyperdrukke dag op het werk waar ik velen nerveus van zag worden. En waar iedereen boos of nerveus gaat zitten zijn, schiet ik in de relativerings- en kalmeerstand. Überhaupt begrijp ik niet waarom mensen meteen in de stress en prompte boosheid schieten, maar inmiddels weet ikLees Verder

De pauze vullen mijn collega’s en ik altijd op met een wandeling van ongeveer een half uur. Een fijne werkonderbreking kan ik je vertellen, zo struinend langs de snelweg en het water. We wandelen steevast langs het weitje met schapen, pony, kippen, kalkoenen en konijnen (waarschuwen de eigenaar ook alsLees Verder

Die ochtend parkeerde ik mijn fiets in de opvallend lege fietsenstalling. Het was duidelijk dat er veel collega’s op vakantie waren. Het was een gewone werkdag waarop ik een langlopende klus afrondde en klanten te woord stond. Aan het eind van de dag wenste ik mijn collega’s goedenavond en slofte metLees Verder

Mijn nieuwe functie beoefen ik nog niet zo lang, en tóch voerde ik gister te relaxt mijn werkzaamheden al uit. Er ging iets fout, buiten mijn schuld om, er ging nog iets fout, weer buiten mijn schuld om, er ging nog iets fout, mijn schuld, er ging nog iets fout,Lees Verder

Soms houden gedachten mij wakker, of misschien was ik gewoon niet moe genoeg na een hangweekend met maar één activiteit, namelijk een feestje. Ik keek er eigenlijk wel naar uit om te gaan werken, om mijn zinnen te verzetten en het ritme van ’s ochtends vroeg opstaan weer op teLees Verder

1.Ikzelf had het nog helemaal niet gezien. De springerige, bijdehante en komische dagvoorzitter leek op Dolf Jansen volgens collega’s. Hij durfde grapjes te maken met de directrice en degene die deze dag vol workshops en key-note spreker had georganiseerd. Hij balanceerde geheel ontwapenend op een gevaarlijk randje. Met zijn frisheid en humorLees Verder

En toen had ik opeens een nieuwe baan. In één dag beklonken met mijn manager en de persoon die haar baan ‘vrijwillig’ afstond. Om de mijne over te nemen, zodat ik de hare kon overnemen. Dezelfde werkplek, dezelfde werkgever, een geheel nieuwe uitdaging. Na anderhalf jaar was ik er ontzettendLees Verder

Wat zo fijn is aan een nieuwe baan, is dat je je overal met open vizier op stort. Geen idee wat je te wachten staat, dus hoef je niet te stressen. En als het misgaat is daar nog altijd het excuus dat je niet precies weet hoe alles werkt. NaLees Verder

Er zijn van die mensen die verschrikkelijk arrogant overkomen, maar waarbij het een onhandige compensatie is van hun onzekerheid. Ik kwam er eentje tegen op mijn werk. Toen ik uit noodzaak met zo’n type praatte zag ik meteen wat er achter die arrogantie schuilde. Hij was makkelijk doorprikbaar. En watLees Verder

De laatste keer dat ik fulltime werkte was zes jaar geleden. Van maandag t/m vrijdag zat ik van negen tot zes op het werk. Dat ging prima. Daarna kreeg ik een parttime baan. Ik koos niet bewust voor parttime werken, maar rolde erin omdat het voorhanden was. Ik werk nogLees Verder

Het bedrijf waar ik werk heeft een nieuwe directrice aangenomen. Ik heb een afspraak met haar omdat ze de medewerkers van het bedrijf beter wil leren kennen. Als ik tegenover haar zit verdwijnen mijn zenuwen als sneeuw voor de zon. Ze is bijzonder. Ze heeft iets over haar waardoor ikLees Verder

Sommige avonden verlopen grappig en onvoorspelbaar. Gisteravond was typisch zo’n avond die aan deze kwalificatie voldeed. Het begon met een personeelsfeestje in Caffè Esprit op het Spui. De ruimte was speciaal voor ons medewerkers afgehuurd en na een beleidspraatje van zo’n twintig minuten mochten we aan het buffet beginnen. DeLees Verder